رحلت حذیفه بن یمان
حذیفه بن یمان یکی از اصحاب بزرگوار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و از خواص امیر مومنان علی علیه السلام بود. حذیفه یکی از هفت نفری بود که بر جنازه مطهر حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها نماز خواند.

در جریان توطئه قتلی که منافقان پس از واقعه غدیر خم چیدند و می خواستند در بازگشت از غدیر خم در مسیرراهی که از میان کوه می گذشت شتر پیامبر را بترسانند تا برهد و پیامبر به درّه سقوط کند ، جبرئیل این نقشه را به اطلاع رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم رساند
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم چون به محل مورد نظر رسید ، منافقان با چهره های بسته هرکدام ظرفی که داخل آن پر از سنگریزه بود ، رها کردند و شروع به سر و صدا و فریاد نمودند اما عمار مهار نافه رسول خدا را محکم گرفته و حذیفه هم در کنار آن حضرت بود که سر انجام توطئه پلید منافقان خنثی و نقش بر آب شد.

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم منافقان را یک به یک به جناب حذیفه معرفی کرد که عبارت بودند از: ابوبکر ، عمر ، عثمان ، ابوعبیده ، معاز بن جبل ، سالم ، معاویه ، عمرو بن عاص ، طلحه ، سعد بن ابی وقاص ، عبدالرحمن بن عوف ، ابوموسی اشعری ، مغیره بن شعبه و ابوهریره که حذیفه همه را به خاطر سپرد و به همین دلیل غاصبان خلافت پس از واقعه غدیر از حذیفه می ترسیدند که مبادا آنها را به مردم معرفی کند.(1)

لذا حذیفه بر جنازه هر کس حاضر نمی شد دیگران می فهمیدند که میت از منافقین بوده است. نکته جالب آنجا بود که دومی برای سرکوب گذاشتن بر نفاق خویش و تبرئه خود از حذیفه می پرسید: اگر این شخص از منافقین است بگو تا من بر او نماز نخوانم.(2)

حذیفه سالها والی مداین بود و چهل روز پس از آنکه امیر المومنین علیه السلام به خلافت رسیدند در آنجا رحلت فرمود و به خاک سپرده شد. او قبل از رحلت به دو فرزندش صفوان و سعید وصیت کرد که همیشه ملازم امیر مومنان علی علیه السلام باشند و ایشان هم به وصیت پدر عمل نمودوند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند.(3)


ورود کاروان اسرای اهل البیت علیه السلام به بعلبک
بنابر نقل کاروان اسرای اهل بیت علیه السلام در بیست و ششم محرم سال 61 هجری قمری در مسیر شام وارد شهر بعلبک شدند که مردم جاهل آن شهر به استقبال نیزه داران و مأموران حکومتی رفتند و از آنان پذیرایی مفصلی نمودند. حضرت ام کلثوم سلام الله علیها با دیدن این منظره آنان را نفرین نمود.(4)


تبعید امام جواد علیه السلام به بغداد
در 28 محرم سال 220 هجری قمری امام جواد علیه السلام به دستور معتصم عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد. معتصم برای اینکه امام جواد علیه السلام را بیشتر زیر نظر داشته باشد و ارتباطات شیعیان را با امام کنترل و محدود کند دستور داد تا امام جواد علیه السلام از مدینه به بغداد هجرت نماید.(5)


----------------------------------
منابع:
1- ارشاد القلوب، ج2،ص 159 ، بحار، ج 28، ص 99،
2- اسد الغابه ج 1 ص 391 و منتهی الامال ج 1 ص120
3- منتهی الامال باب، 1، فصل 10 ، ص 71 ، و ج 1 ، ص120، و اسد الغابه، ج 1 ، ص391
4- قلائد النحور، ج، محرم و صفر، ص332
5- ارشاد، ج 2، ص،259