يكشنبه سوم ذيالحجّة سال دهم هجري قمري، 14 اسفند ماه سال دهم هجري شمسي، سوم مارس 632 ميلادي
در نهمين روز سفر حجّه الوِداع، كاروان عظيم پيامبر صلي الله عليه و آله به “عُسفان” رسيد.
رسول اكرم صلي الله عليه و آله با عزمي راسخ به همراه قافلة هفتاد هزار نفري خود همچنان به سمت مكّه پيش ميروند تا آخرين فرمانهاي خداوند را اجرا كنند: اجراي صحيح مراسم حجّ و آموزش واجبات و مستحبّات آن به مسلمين و همچنين اعلام امر ولايت و امامت و تعيين جانشين بعد از خود؛ چرا كه ديگر خورشيد عمر مباركشان رو به افول نهاده است.
اميرالمومنين عليه السلام هم با سپاهيان خويش از يمن به سمت مكّه در راه است و بيصبرانه در انتظار ديدار رسول خداست.
اغلب محدّثان و مورّخان، به تواتر در كتب فريقين نقل كردهاند كه رسول خدا صليالله عليه و آله فرموده است: «اوّل كسي كه روز قيامت در كنار حوض كوثر، بر من وارد ميشود، علي است. او همان جوان مردي است كه پيش از هر كس اسلام آورد و نماز گزارد و به فرمان خدا و رسول گردن نهاد.»
ابوذر غِفاري ميگويد: از رسول گرامي خدا صليالله عليه و آله شنيدم كه دربارة اميرمومنان عليه السلام ميفرمودند: «يا علي، تو اوّل كسي هستي كه به من ايمان آوردي. تو كسي خواهي بود كه در قيامت با من مصافحه ميكني. تو راست گويِ بزرگ واري. تو كسي هستي كه جدا سازندة حق و باطلي و حق همواره با توست. تو پيشوا و رهبر مومناني. تو برادر من، وزير من و بهترين كسي هستي كه پس از من باقي خواهي ماند و وعدههاي مرا انجام ميدهي.»
«لولا أنْتَ- يا عليُّ- لَم يُعْرَفِ المؤمنون بَعدِي.»1
«يا علي، اگر تو نبودي، بعد از من، مومنان شناخته نميشدند.»
آري، با علي و يازده امام از فرزندان او، اهل ايمان از كافران، بازشناخته ميشوند؛ چرا كه علم كتاب نزد آنهاست و آنان گواهِ حقّانيّت آیين اسلاماند. ايشاناند كه ملاك فهم درست از دين پيامبرند و قرایت و تفسير آنان از دين بايد معيار باشد. اينك هر كس درك خود را با امام زمان خويش محك زند، حق را يافته و در صراط امن الهي است و اگر او را مقتداي خويش قرار ندهد، در مسير كفر و گمراهي،
حيران و سرگردان خواهد بود.
--------------------------------------------------------------------------------
1. مدارك علماي شيعه: بحارالانوار، عوالم العلوم و از اهل سنّت: كنزالعمّال/6/ص402