اصطلاحا اقامت رسول خدا در غار حرا را «تحنّث» می گویند به معنای دوری از گناه و در معنای اثباتی خود، به معنای تعبد و عبودیت در درگاه خداوند است.

در این باره که آیا تحنث در غار حرا یک سنت مرسوم و جاری میان اعراب و یا قریش بوده، نمی توان اظهار نظری جدی کرد.

پیشاپیش باید توجه داشت که غار حرا ظرفیت بیش از چند نفر را نداشته و آنگونه که در نقل ها آمده، سنت تحنث تنها در ماه رمضان بوده است. بدین ترتیب نمی توانسته سنت رایجی بوده باشد.

ابن عباس می گوید: که وقتی ماه رمضان فرا می رسید کسانی از قریش راهی حرا می شدند، یک ماه در آنجا اقامت می گردند و به فقیرانی که نزد آنان می آمدند کمک می نمودند. این اقامت تا رویت هلال ماه شوال ادامه داشت. پس از آن به مسجد آمده، هفت بار طواف کرده و سپس به خانه می رفتند. رسول خدا صلی الله علیه و آله نیز چنین می کرد.

این امر مربوط به شمار اندکی از قریش بوده و همان گونه که گذشت به احتمال قوی، اختصاص به حنفاء داشته است، به ویژه گفته شده: عبدالمطلب بنیانگذار این سنت بوده است.

منبع: از کتاب سیره رسول خدا، رسول جعفریان