ابوالمفاخر رازى (م511ق):

بال مرصع بسوخت مرغ ملمع بدن
اشگ زليخا بريخت يوسف گل پيرهن

ناصر خسرو قباديانى (394ـ481ق):

شرف مرد به هنگام پديد آيد از او
چون پديد آمد تشريف على روز غدير

بر سر خلق مر او را چو وصى كرد نبى
اين، به اندوه در افتاد از او، آن به زحير

حسد آمد همگان را ز چنان كار از او
برميدند و رميده شود از شير، حمير

او سزايد كه وصى بود نبى را در خلق
كه برادرش بُد و بِنْ عم و داماد و وزير

منوچهرى دامغانى (متولد 432هـ):

آهنى در كف، چون مرد غديرخم
به كَتِف باز فكنده سر هر دو كُم(1)