عبدالله بن نافع كه از خوارج بود مى‏ گفت: اگر مى‏ دانستم كه در شرق و غرب زمین كسى هست كه با من بحث كند و بگوید: على بن ابى طالب اهل نهروان را به حق كشت و بر آن ظلم نكرد، من سوار بر شتران پیش او مى‏ رفتم تا با من مخاصمه كند.

نام : محمد.

كنيه : ابو جعفر و ابوجعفر اول .

القاب : باقر, شاكر, هادى , امين , شبيه -به خاطر شباهت ايشان به پيامبر اكرم (صلی الله علیه و اله )-.

مـشهورترين لقب آن حضرت , باقر است . پيامبر اكرم (صلی الله علیه و اله ) به واسطه جابربن عبداللّه انصارى , آن حضرت را به اين لقب, ملقب كرد و به ايشان سلام رساند.

منصب : معصوم هفتم و امام پنجم شيعيان .

از حضرت رضا علیه السلام کمک مالی می‌خواستم و بر آن اصرار می‌کردم. روزی به همراه امام از شهر خارج شدیم. هنگام نماز شد. امام در کنار صخره‌ای نزدیک قصری که در آنجا بود نشست و فرمود: اذان بگو .

امام رضا(عليه السلام) در خلال جلسات علمي فراوان كه با صاحبان انديشه هاي غير توحيدي و مخالف داشت از عنصر عقل و استدلال و برهان، فراوان بهره مي برد و طرف هاي مقابل را با اين روش استدلالي و عقلي وادار به خضوع و اقناع و پذيرش عقايد حقه مي كرد. تجلي عقلانيت دين و دفاع عقلاني حضرت رضا(عليه السلام) از دين و آموزه هاي ديني محور بحث در گفت و گوي حاضر با حجت الاسلام دكتر رضایي مهر پژوهش گر و استاد حوزه علميه قم است كه با هم آن را از نظر مي گذرانيم.

چون قصد زیارت نمودی ، پیش از آن که از خانه بیرون روی ، غسل کن و بگو :



اللهم طهرنی و طهرلی قلبی و اشرح لی صدری و اجر علی لسانی مدحتك و الثناء علیك فانه لا قوة الا بك اللهم اجعله لی طهورا و شفاءا.

آن حضرت روز پنج شنبه يا جمعه ، 11 ذى القعدة ، سال 148 هجرى قمرى (1)، يك سال پس از شهادت امام جعفر صادق عليه السلام در شهر مدينه منوّره ديده به جهان گشود؛ و با ظهور نور طلعتش جهانى را روشنائى بخشيد.

نام : علىّ، صلوات اللّه و سلامه عليه .(2)

كنيه : ابوالحسن ثانى ، ابوعلىّ و... .

امام صادق علیه السلام به من فرمود: به همه كسانی كه به نظر تو، مطیع ما هستند و از ما حرف می‏ شنوند، سلام برسان. و بگو من همه شما را به تقوای الهی و ورع دینی فرا می‏ خوانم، و این كه برای خدا كوشش كنید، راست گو باشید، ادای امانت كنید و سجده‏ های طولانی داشته باشید و برای همسایگان خوبی باشید كه محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، با این تعالیم و آموزش ها آمده است.

بدون تردید، علوم حضرات معصومین علیهما السلام اكتسابى نیست و آن چه از ذهن شفاف و نورانى آن بزرگ واران انعكاس مى‏ یابد، اشعه‏ هایى از انوار الهى است كه از پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله تا معصوم ‏چهاردهم امام زمان(عجل الله فرجه) نسلى بعد از نسل، به یادگار مانده و زمینیان را بهره‏ مند ساخته است. اگر غیر از این بود، مى‏ بایست علوم آن ها مقطعى و زودگذر باشد و جز در عصر خویش، كاربردى آن هم در همه ‏زمینه‏ ها، بدون كم ترین تخلف نداشته باشد و در برخورد با شخصیت‏ هاى علمى هم عصر خود و عالمان قرون بعد، منفعل گردد.

درباره‏ عظمت امام صادق علیه السلام نه تنها توسط شیعیان به فراوانى سخن ‏گفته شده است، بلكه در این باره جمع كثیرى از دانش وران و بزرگان ‏اهل تسنن و جماعت لب به سخن گشوده‏ اند. پیش وایان مذاهب اهل سنت، عالمان نام دار اسلامى و صاحب نظران زبردست درباره‏ برجستگى‏ هاى ‏علمى، عملى، اخلاقى، كرامت و عظمت آن امام هدایت، امام جعفرصادق علیه السلام بسیار سخن گفته‏ اند. اینك در این نوشتار به طور گذرا به‏ بیان برخى از این اظهار نظرها و اعترافات مى‏ پردازیم.

امام صادق كسي است كه خود به اين گنج ها دست يافته است. پس آدرس هايش همه درست است.

با دقت، پايت را جاي پاي امام بگذار و برو تا تو هم برسي.

بسم الله:

امام صادق عليه‌السلام فرمودند:

1- طلبتُ الجنة، فوجدتها في السخأ:بهشت را جستجو نمودم، پس آن را در بخشندگي و جوانمردي يافتم.

2- و طلبتُ العافية، فوجدتها في العزلة:و تندرستي و رستگاري را جستجو نمودم، پس آن را در گوشه‏گيري (مثبت و سازنده) يافتم.