در خانه حضرت علی بن ابی ‏طالب علیه السلام، از فاطمه اطهر علیه السلام فرزند دختری به دنیا آمد که او را «زینب» نام نهادند، فرزندی که نه تنها زینت پدر شد، بلکه در تاریخ پرفراز و نشیب پس از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله توانست در بزرگ ترین حماسه نبرد حق علیه باطل، نقشی مهمّ و سرنوشت ‏ساز داشته و پیام ‏رسان انقلاب عاشورا باشد و برای همیشه تاریخ، مسلمانان را مدیون فداکاری، ایثار و شهامت خویش سازد.

خروج فاطمه بنت اسد از کعبه

در ابتدای این روز حضرت فاطمه بنت اسد سلام الله علیها با فرزندش امیرالمونین علیه السلام از کعبه خارج شد.(1)

شهادت حضرت زینب سلام الله علیها

شهادت مظلومه و غریبانه ام المصائب حضرت فاطمه صغری عقیله بنی هاشم زینب کبری سلام الله علیها در شب یک شنبه 15 رجب سال 63 هجری به وقوع پیوست.(1) در مدت یک سال بعد از واقعه کربلا، زندگانی آن حضرت همراه با اشک و آه و خاطرات اسارت و کربلا سپری گشت. در عظمت آن مخدره همین بس که به فرموده شیخ صدوق از جانب امام حسین علیه السلام نیابت خاصه داشته است و تا هنگامی که بیماری امام زین العابدین تمام نشده بود، این نیابت ادامه داشت.(2)

در این روز و در سال 279 هجری المعتمد علی الله احمد بن متوکل ملقب به معتمد به جهنم واصل شد.

به گمان برخی سیاسیون با قدم نهادن در مسایل کلان سیاسی و برای پیش برد اهداف سیاسی خویش - هر چند این اهداف پیوند عمیقی با دین داشته باشد- دیگر نمی توان اخلاق را با تمامی زوایا و وسعتش در عرصه سیاست پیاده کرد. به عبارت دیگر انسان نمی‌تواند هم سیاسی باشد و هم اخلاقی.

حضرت امام محمدتقی بن علی بن موسی الرضا - علیه السلام - نهمین پیشوای شیعیان، بنا بر قول مشهور در دهم رجب سال 195 قمری در مدینه چشم به جهان گشود. نام مادر آن حضرت «سبیكه نوبیه» (1) از خاندان «ماریه قبطیه» - جاریه‌ رسول اکرم صلی الله علیه و آله – (2) و از زنان با فضیلت روزگار است. رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره او فرمودند: «بابی ابن خیرة الاماء(3) الطیبة الفم، المنتجبة الرحم (4)؛ پدرم فدای پسر بهترین كنیزان كه دهانی پاك و رحمی نجیب دارد» .

خاندان عصمت و طهارت علیهم ‌السلام همگی در مكتب ربوبی تربیت شده ‌اند و در صفات و مكارم اخلاق به حد اعلای نبوغ رسیده ‌اند و هر یك از آن‌ها بنا بر مقتضیات عصر خود، یك یا چند صفتی را به عرصه ظهور و بروز رسانده ‌اند و در این میان برخی از خصال، در بوته اجمال مانده است، ولی مسلما آن بزرگواران در تمامی مكارم اخلاقی به سر حد كمال بوده ‌اند اگرچه اظهار آن بسته به حاجت محیط بوده است.

حضرت محمد بن علی التقی علیه السلام اولین امامی است که در سنین کودکی به امامت شیعیان منصوب شدند. درصورتی که امامت در این سن در میان امامان سابقه نداشت. همین امر موجب شد واکنش هایی حتی از سوی بزرگان شیعه در زمان خود حضرت جواد صلوات الله علیه صورت گیرد. و تردیدی در امامت ایشان در میان دوست و دشمن پدیدار گردد. تردیدهایی که در عصر حاضر با رنگی نو و در قالبی به روز شده مطرح می شود که مگر ممکن است طفلی هفت ساله رهبری دینی جامعه اسلامی را عهده دارشود؟ کودکی که نه درس خوانده و نه تحت تربیت مربی کارآزموده قرارگرفته و نه تجربه چندانی در مسایل روز کسب کرده است.

خلفای بنی امیه و بنی عباس دایما در صدد خیانت و ظلم به اهل بیت علیهم السلام بودند و در طراحی توطئه علیه آنان هیچ كوتاهی نمی كردند. بالاترین چیزی كه این ظالمان را آزار می داد و به هیچ وجه برایشان قابل تحمل نبود محبوبیت و نفوذ مردمی اهل بیت علیهم السلام بود كه روز افزون می نمود و هر چه زمان می گذشت این چراغ نورانی، پر فروغ تر می شد و هر چه این خلفا با آن مقابله می كردند نتیجه عكس را به دنبال داشت :

«یریدون لیطفئوا نور الله بأفواههم و الله متم نوره و لو كره الكافرون»(2) می خواهند نور خدا را خاموش كنند در حالی كه خداوند در حال كامل كردن نور خود است اگرچه كه كافران نخواهند .

ولادت امیرالمومنین علیه السلام(1)

اولین امام مومنین و خلیفه الله بلافضل بعد از رسول الله خاتم النبیین صلی الله علیه و آله و سلم برادر، پسر عمو، وزیر او سید الوصیین امیرالمومنین علی بن ابی طالب علیه السلام در روز جمعه 13 رجب در بیت الله الحرام، داخل کعبه معظمه به دنیا آمد که قبل از او و بعد از او مولودی در آن جا به دنیا نیامده و نخواهد آمد.(2)

اسم شریفش علی علیه السلام است. صاحب کتاب الانوار می گوید: علی بن ابی طالب علیه السلام در کتاب خدا 300 اسم دارد.(3) مشهورترین القاب آن حضرت، امیرالمومنین است و ابن شهر آشوب بیش از 850 لقب برای آن حضرت ذکر نموده است.(4) مشهورترین کنیه های آن حضرت ابو الحسن علیه السلام است.