از جمله ليالى شريفه شب عيد فطر مي باشد و درفضيلت و ثواب عبادت و احياى آن احاديث ‏بسيار وارد شده و روايت‏ شده است كه آن شب كمتراز شب قدر نيست . براي درک اين شب عزيز انجام اعمالي از ائمه عليهم السلام به ما سفارش شده است :

امام صادق علیه السلام فرمودند:
اللیلة فاطمة و القدر الله . فمن عرف فاطمة ، فقد عرف لیلة القدر .
راستی بین ساحت وجودی حضرت فاطمه سلام الله علیها و حقیقت شب قدر چه رابطه ای است که امام صادق علیه السلام معرفت شب قدر را متوقف بر شناخت حضرت فاطمه سلام الله علیها می دانند؟
و سئوال دیگر اینکه : آیا اساسا می توان به شناخت این دو حقیقت وجودی به کنهه پی برد یا اینکه شناخت ان دو، تعلیق به محال است ؟

نام مبارك پیشوای دوم معصوم، «حسن» و كنیه اش ابومحمد و القاب شریفش: سید، سبط، امین، حجت، برّ، نقی، زكی، زاهد و مجتبی است. پدر بزرگوار ایشان، امام علی بن ابی طالب علیه‌ السلام و مادر مكرمه ‌اش حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام می ‌باشد.
آن حضرت در شب سه ‌شنبه پانزدهم ماه مبارك رمضان، در سال دوم و یا سوم هجرت به دنیا آمد و در سال چهل هجری بعد از شهادت پدر مظلومش، در سن 38 سالگی به مقام والای امامت منصوب شد و در سال پنجاه هجری به دستور معاویه‌ پلید به وسیله همسر جفاكارش، «جعده» مسموم گشت و در روز 28 ماه صفر، در سن 47 یا 48 سالگی شهید و در بقیع دفن شد.

مدت امامت آن حضرت، 10 سال بود و در عدد فرزندانش اختلاف است؛ بعضی هشت پسر و هفت دختر و برخی پانزده پسر و هشت دختر و عده ‌ای پانزده پسر و شش دختر برای آن حضرت نوشته ‌اند.

در نوشتار حاضر مروری هرچند اجمالی بر مناقب و فضائل آن امام همام خواهیم داشت.

بزرگترین هدف انسانها این است که بتوانند با معبود خود ارتباطی عمیق و صحیح داشته باشند. برای بهتر ارتباط برقرار کردن به خداوند هم مکان دارای اهمیت است و هم زمان مناجات.
مکان مانند مساجد؛ اما بهترین زمان برای مناجات با خدا ماه مبارک رمضان است. حال که زمان مناسب از طرف خود خدا مهیا شده باید آداب مناجات با خدا یعنی چگونه مناجات کردن و نیز چه دعا کردن را یاد گرفت. برای دانستن آداب مناجات باید سر سفره اهل بیت علیهم السلام نشست. در این نوشتار لحظاتی در محضر با برکت کریم اهل بیت امام حسن بن علی علیهماالسلام سپری خواهیم کرد.

دهم رمضان المبارك ياد آور داغ جانسوز و حادثه جانكاهى است كه عصاره هستى و خاتم و افضل پيامبران را به سوگ نشاند. در سال دهم بعثت بانوى بزرگ اسلام بعد از 25 سال همراهى و فداكارى در راه پيامبر صلی الله علیه و آله با كوله بارى از رنجها، فداكاريها، گذشت و ايثارها، در سن 65 سالگى، چشم از جهان فرو بست و همسرش محمد صلی الله علیه و آله را در ميان دشمنان در فراق جانسوزى تنها گذاشت. اين حادثه دردناك درست بعد از سه روز از وفات ابوطالب، حامى دلسوز و فداكار پيامبر صلی الله علیه و آله اتفاق افتاد و آنچنان حضرت ختمى مرتبت را متأثر و محزون ساخت كه آن سال (دهم بعثت) را «عام الحزن» و سال غصه و غم نامگذارى نمود و در ميان اندوه فراوان و اشكى چون باران، خديجه را در محلى به نام «حجون» به خاك سپرد.

آنچه در پيش رو داريد نگاهى است گذرا، به فضائل خديجه كبرى، بانوى فداكار و صبور اسلام.

برخی افراد به بهانه ی اینکه نمی دانند کدام جناح حق است و کدام جناح باطل از پیروی حق و برخورد با باطل خودداری می کنند؛ این افراد در همه ی زمانها وجود داشته اند. شاید اگر کمی به اطراف خود با دقت بنگریم با برخی از آنها مواجه شویم که بی خیالی و بی توجهی آنان به حق، ما را شگفت زده خواهد ساخت. در نهج البلاغه نیز امیرالمومنین علی(علیه السلام) به برخی از این دست اشاره کرده اند؛ حال این افراد چه کسانی بوده اند؟ و دلیل کناره گیری آنان از حق چه بوده است؟ در این نوشتار به آن می پردازیم.

رسول خدا (ص) رمضان را ماهی می‌دانند که نزد خدا بهترین ماه است و روزهای این ماه را بهترین روزها، شب‌های آن را بهترین شب‌ها و ساعت‌های آن را بهترین ساعت‌ها برمی‌شمرند.

آیا تا به حال به این فکر کرده ای که چه موهبتی نصیب ما شد؟آری چه موهبتی بالاتر از اینکه ما رمضان را در یافته ایم.

سلف صالح شش ماه دعا می کردند تا خداوند آنها را به رمضان برساند و ما اکنون در این ماه هستیم و شاید قدرش را هم ندانیم.

ما در ماهی قرار داریم که لحظه لحظه آن از شمش طلا گرانبهاتر است،‌ ماهی که در آن شب قدر وجود دارد،‌ شبی که عبادت در آن با چندین سال عبادت برابری می کند.

اصطلاحا اقامت رسول خدا در غار حرا را «تحنّث» می گویند به معنای دوری از گناه و در معنای اثباتی خود، به معنای تعبد و عبودیت در درگاه خداوند است.

مقدمه
اصل ضروری شفاعت در اصول اعتقادی شیعه از جمله اصول تربیتی و سازنده ای است که می تواند آثار مثبت و ارزنده ای را در زندگی شیعه حقیقتی ایفا نماید. اثبات شفاعت از نظر نقلی و عقلی و نیز فلسفه آن و شرائط شیفع و مورد شفاعت قرار گیرنده همگی مباحثی هستند که در راستای مفهوم صحیح شفاعت در شیعه و فهم درست از قرائت شیعی شفاعت بکار می آیند و در این راستا ضروری به شمار می رود.