درآن شب سپاه معاویه از شدّت سرما مانند سگ صدا می کردند، چون هریر به صدای سگ می گفتند. امیر المومنین علیه السلام ذوالفقار به دست و سوار بر اسب پیامبر صل اللّه علیه و آل و سلم شمشیر می زد و به هر شمشیر که می زد تکبیر می گفت و شجاعی را به خاک می افکند.
مقتولین به دست آن حضرت را در آن شب بیش از 500 نفر نقل شده است. تا صبح مشغول جنگ بودند به گونه ای که ذوالفقار چند مرتبّه خمیده شد و آن بزرگوار با زانوی مبارک آن را راست نمودند.
در این جنگ جمعی از لشکر امیر المومنین علیه السلام به شهادت رسیدند از جمله آنها عمّار یاسر، اویس قرنی، هاشم سرقال، پسر هاشم، خزیمه بن ثابت، صفوان بن خدیفه و عبداللّه بن بدیل با برادرش عبدالرحمن بن بدیل و عبداللّه بن حارث برادر مالک اشتر که از خواص امیر المومنین علیه السلام بودند.
از لشکر معاویه هم جمع کثیری به درک واصل شدند و این جنگ 14 ماه به طول انجامید.(1) سرانجام با حیله عمروعاص و نفاق عدّه ای مثل اشعث بن قیص کندی کار به حکمیت کشید.

منبع:
منتحبت التواریخ،صفحه164