غدیر بر همه حق‌باوران، تجلى حق
غدیر بر همه گم گشتگان، چراغ هُداست‏

غدیر حاصل تبلیغ انبیا همه عمر
غدیر میوه توحید اولیا همه جاست‏

غدیر آینه "لا اله الا هو"
غدیر آیت "سبحان ربى الاعلى" ست‏

غدیر هدیه نور از خدا به پیغمبر
غدیر نقش ولاى على به سینه ماست

غدیر با همگان هم سخن، ولى خاموش
غدیر با همه کس آشنا، ولى تنهاست

غدیر صفحه تاریخ "والا من والاه"
غدیر آیه توبیخ "عاد من عادا" ست‏

هنوز از دل تفتیده ی غدیر بلند
صداى مدح على با نواى روح فزاست‏

هنوز لاله "اکملت دینکم" روید
هنوز طوطى "اتممت نعمتى" گویاست

هنوز خواجه لولاک را نداست بلند:
که هر که را که پیمبر منم، على مولاست‏

على بود پدر امت و برادر من
على سفیر خدا و على امیر شماست‏

علیست حج و على کعبه و على زمزم‏
على صفا و على مروه و على مسعاست‏

على صراط و على محشر و على میزان
على بهشت و على کوثر و على طوباست‏

على حقیقت توحید بر زبان کلیم‏
على تجلى طور و على ید بیضاست‏

علیست حق و، حقیقت به دور او گردد
علیست عدل و، عدالت به خط او پویاست

على محمد و فرقان و نور و کوثر، قدر
على مزمل و یاسین و یوسف و طاهاست

على به قول محمد: در ِمدینه علم
ز در درآى که راه خطا همیشه خطاست‏

حدیث منزله را از نبى بگیر و به خلق
بگو مخالف هارون مخالف موسى است‏

کسى که جاى نبى خفت، جانشین نبى است
نه آن که راحتى جان خویش را مى‏ خواست

کسى که بت شکند بر فراز دوش نبى
براى حفظ خلافت ز هر کسى اولاست‏

گواه من به خلافت همان وجود علیست
که آفتاب به تأیید آفتاب گواست

به دیدگان خدابینِ مرتضى سوگند!
کسى که غیر على دید، دیده‏اش اعماست

ثواب نیست، ثوابى که بى ولاى علیست
نماز نیست، نمازى که بى على برپاست‏

به صد هزار زبان، روح مصطفى گوید:
که ‏اى تمامى امت، على امام شماست!

من و جدا شدن از مرتضى! خدا نکند!
که هر که گشت جدا از على، جدا ز خداست‏

مگر نگفت نبى: با هم اند حق و على
اگر على نبُود در میانه، حق تنهاست‏

تمام قرآن در حمد و، حمد "بسم الله"
تمام بسمله در "با"، على چو نقطه باست‏

اَلا کسى که تو را از على جدا کردند!
پناهگاه تو در آفتاب حشر کجاست ؟

مرا به روز قیامت به خلد کارى نیست
بهشت من همه در صورت على پیداست

على ولى خدا بود پیش از آنکه خداى
به حرف "کن" همه ی کائنات را آراست‏

خدا براى على خلق کرد عالم را
چنان که خلقت او را براى خود مى‏ خواست

تمام عالم ایجاد بى وجود على
بسان کشتى بى ناخداى، در دریاست

اگر قصیده "میثم" بود صد و ده بیت
که در عدد، صد و ده نام آن ولى خداست‏

فضایلى است على را که گفتن هر یک
نیازمند هزاران قصیده غرّاست‏

غلامرضا سازگار