زند خيرالنساء لبخند
حسن شاد و حسين خرسند
اميرالمومنين خوشحال و قلب زينبين در تاب و تب يا رب
سخن گويد پیامبر- صلی الله علیه و آله و سلم-
خيل جميعت سر تا به پا گوشند
صدا از كس نمي آيد
گشوده لب به مدحش خواجه لولاک
علي حج و علي كعبه علي زمزم علي مسعي
صراط و محشر و ميزان بهشت و كوثر و طوبی
علي فرقان و كوثر ، نور و قدر و يوسف و طاها
وصي و لحم و دم ، نفس من است و همسر زهرا
از اين پس هر كه را هستم منش مولا
اميرالمومنين حيدر بود بر مرد و زن مولا
كه حبش وصف ايمان و عدوي او عدوّالله
كنون اي مردمان از جاي برخيزيد
به پيش آييد و دست بيعت خود را
نهيد اندر دو دست عروه الوثقي
هزاران تن در آن وادي بشنيدند فرياد نبوت را
كه دين كامل نمی گردد مگر باهم رهی با راه آن صفدر
علي مرتضي، حيدر
و آن جا جملگي بيعت نمودند و پذيرفتند اما....
از آن سومي رسد فرياد وانفساي شيطان تا فلك بر گوش
كه گر اين امر سر گيرد
كسي ديگر نباشد گوشش بر فرمان من باید که کاری کرد
مرا هفتاد روز كافيست
و ياراني ميان مردم اين دشت
سه تن نه پنچ تن با نه نفر كافيست
حسد كوته ترين راه است رياست طعمه ای شيرين
سقيفه خاست گاه من
سقيفه شاه راه من
سقيفه آخرين تير از كمان انتقام من از آدم
ببافم ريسماني آتشين بر گردن دنيا پرستان
سست بنيادان بي ايمان
چنان از راه حق مطرودشان سازم
كه تا روز ظهور حق
طريق حق نپويد كس صراط حق نجويد كس
كنون اي شيعيان، اي مردم عالم ....
رِسَد هر دَم
غدير ديگري از رَه
تو كه هر صبح مي بندي پيمان ولايت را با مولا
دعاي عهد مي خواني ........
رسد بر گوش صوت دل رباي آخرين نور الهي پور حيدر مهدي زهرا- سلام الله علیها-
كه با او باشد علي ديگري در روزگار ما
طريق حق، صراط حق، ظهور حق
همه در مقدم مولا
نثار مقدمش بادا
در اين فرخنده روز و عيد اكبر
كه سوي آستانش هديه كرده
جمله مي خوانيم شاخه هاي گل
نواي جان فزاي صلوه جاودانه را