محمد (ص) هم چون انبیا گذشته، از بهترین خاندان و گرامی ترین دودمان به دنیا آمد.

روز ولادت اش با كرامتى عظیم همراه بود؛ «كَرِیماً مِیلادُهُ». 2

خدا او را برگزید از درختى كه رستن گاه پیامبران است و چراغ دانى پر نور براى روشنى جهان؛ 3

هرگاه آفریدگان را به دو فرقه كرد ، او را در بهترین گروه در آورد. 4

علی(ع) می فرماید:

«خداوند پیامبران را در بهترین ودیعت گاه ها به ودیعت نهاد و در شریف‏ ترین قرارگاه ها جاى داد . آنان را از صلب هایى كریم به رحم هایى پاكیزه منتقل فرمود.

هرگاه یكى از ایشان از جهان رخت بربست دیگرى براى اقامه دین خدا جاى او را گرفت . تا كرامت نبوت از سوى خداوند سبحان نصیب محمد (ص) گردید . او را از نیكوترین خاندان ها و عزیزترین دودمان ها بیرون آورد ، از درختى كه پیامبرانش را از آن آشكار نموده بود و امینان وحى خود را از آن برگزیده بود». 5

*****

براى محمد(ص) فرشته‏ اى گماشته شد، تا این مامور الهى، او را به سوى خیرات و اخلاق خوب هدایت كند و امیرمومنان (ع) از وجود این فرشته این گونه خبر می دهد:

«خداوند از آن زمان كه رسول خدا از شیر بازگرفته شد بزرگ ترین فرشته اش را قرین وى ساخت، تا شب و روز او را به راه هاى مكارم، و طرق اخلاق نیك سوق دهد».6

*****

محمد(ص) در هر سال یك ماه در غار حرا می ماند، ماه رمضان بهترین موسم براى خلوت او با خدایش بود. تا به تنهایى به عبادت پردازد؛ البته همیشه تنها نبود و على (ع) انیس غار و صفاى خلوتش بود.

«هر سال در حرا زمانى چند خلوت می گزید. من او را می دیدم و جز من كسى وى را نمی دید». 7

*****

27 رجب بود و نخستین نور وحى بر قلب محمد(ص) تابید و بعثت آغاز شد.

او برگزیده خدا گردید، براى یك ماموریت مهم و بى مانند.

على (ع) از شنیده‏ هاى خود در آن فضا چنین می گوید:

«نور وحى و رسالت را به چشم می دیدم و بوى نبوت را می شنیدم. هنگامى كه وحى نازل می شد صداى ناله شیطان را می شنیدم . می پرسیدم یا رسول الله ، این صداى چیست ؟ می گفت كه صداى شیطان است
، از این كه او را بپرستند، نومید شده است . تو هم می شنوى ، هر چه من می شنوم و می بینى آن چه من می بینم ، جز آن كه تو پیامبر نیستى ولى تو وزیر منى ، تو به راه خیر می روى». 8

*****

پیامبر (ص) بود و 2 یار ؛

اسلام بود و 2 مسلمان ؛

«روزگارى جز خانه‏ اى كه رسول الله ( ص ) و خدیجه و من در آن می زیستیم ، اسلام را بر روی کره خاک دیگر خانه‏ اى نبود»9



تنظیم: گروه دین و اندیشه تبیان
1) محمد تقى مجلسى، روضةالمتقین،ج‏13، ص‏273.

2) نهج البلاغه، خطبه 1.

3) خطبه 108.

4) خطبه 214

5) خطبه 94.

9-6) خطبه 192.