اگرچه هيچگاه خود را فرزند ايشان ندانست، بلکه خادم فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) مي خواند.

اوست كه در قيامت چشم همه شهيدان خيره به مقام اوست تا آنجا بنا به فرموده امام سجاد : "يغبطه بها جميع الشهداء يوم القيامه"(2) تمامي شهيدان به او غبطه ميخورند."
اگرچه تا قيامت چشمان خود او خيره به خيمه گاه كودكان حسيني است و هنوز خود او در حسرت آبي است كه بر زمين ريخت.

اوست كه شاهدان در روز عاشورا از تير و مشك و آب و علم گرفته تا عرش و كرسي و لوح و قلم همه گواهي دادند كه باحسين يكي شد نه بلكه تمامي حسين گرديد و ديگر عباس نبود. و چه نيك گفت شاعر " مستي اش را دست از هستي فشاند جز حسين اندر ميان چيزي نماند".

اگرچه به عالم و عامي، خادم و زائر و در خواب بيداري مكرر فرموده كه " مرا با سرورم حسين فرق بگذاريد چرا كه فرزند فاطمه(سلام الله علیها) است"

همانند مادرش ام البنين (سلام الله علیها) كه در روز اول به فرزندان فاطمه (سلام الله علیها) عرض نمود : " من نيامدم تا براي شما مادري كنم، مرا مادر خود ندانيد و فاطمه نخوانيد بلكه من كنيز و خدمتكار شما در اين بيت هستم و نه همسر پدرتان."

درود بر اين پسر و سلام برآن مادر.

گروه تحقیق موسسه سروش بیداری غدیر خم


-----------------------------------------
منابع:
(1)معالي السبطين ج1/ص452
(2)امالي صدوق /ص 547