جناب ام کلثوم (علیها سلام) چهار ماه پس از بازگشت از کربلا به مدینه از دنیا رفتند. پدرشان مولی الموحدین امیرالمومنین(علیه السلام) و مادرشان حضرت زهرای مرضیه بودند.
صاحب ریاحین الشریعه به نقل از اعیان الشیعه می فرماید: امیرالمومنین(علیه السلام) آن مخدره را به عون بن جعفر طیار تزویج نمودند.
آن چه در مورد ازدواج ام کلثوم(علیها سلام) با غیر عون بن جعفر نقل شده از بافته های مخالفین است.
آن حضرت در واقعه جان سوز کربلا حضور داشتند و بعد از شهادت امام حسین(علیه السلام) و اهل بیت و اصحابشان در کنار خواهرشان حضرت زینب(سلام الله علیها) از بانوان و یتیمان حفاظت می نمودند. اشعار آن حضرت در فراق برادر در کربلا مشهور و جان سوز است.
پس از عاشورا که بانوان به اسارت کوفه و شام رفتند، خطبه آن حضرت در شهر کوفه و مجلس ابن زیاد، اشعار آن حضرت در قادسیه و قنسرین، اثر دعای آن حضرت در سیبور و بعلبک، کلمات آن جناب با شمر ملعون هنگام ورود به دروازه شام، مرثیه های حضرت در اربعین و مراجعت به مدینه، دلالت بر عظمت و شجاعت و صبر آن مخدره دارد.
سر انجام بعد از چهار ماه از ورود به مدینه با دلی پر از غم و اندوه در مصایب کربلا به ویژه شهادت سید الشهدا رحلت نمود و در مدینه منوره دفن شد. به قولی رحلت آن حضرت در آخر ماه جمادی الثانی بوده است.
------------------------------------
منبع:
ریاحین الشریعه،ج3،ص244.
به روز شده: : ۱۳۹۴/۲/۱ ۱۵:۱۹
