نام مبارک آن حضرت فاطمه(علیها سلام) و کنیه اش ام البنین(علیها سلام) است. آن حضرت به این کنیه معروف هستند.

پدر آن حضرت حزام بن خالد و مادرشان لیلی دختر شهید بن ابی عامر است. امیرالمومنین آن حضرت را به همسری برگزید و خداوند چهار پسر به آن حضرت عنایت فرمود: حضرت قمر بنی هاشم، عبدالله، جعفر و عثمان که هر چهار پسر در کربلا شهید شدند.

بانوانی که از کربلا به مدینه مراجعت کردند، در خانه ام البنین(علیها سلام) عزاداری می کردند.

آن حضرت اگر چه در کربلا نبود، ولی از ناله و گریه قرار نداشت و همه روزه به بقیع می رفت و آن قدر جان سوز مرثیه می خواند که مروان با آن قساوت قلب گریه می کرد. هنگامی که زن ها او را ام البنین خطاب می کردند و تسلیت می دادند، می فرمود: دیگر مرا ام البنین نخوانید... و این گریه و زاری حضرت ادامه داشت تا بدرود حیات گفت.


-------------------------------------
منبع:
ام البنین سیده نسا العرب،ص84. ریاحین الشریعه،ج3،ص294.